Kort geleden heb ik de wedstrijd Eldenia VR1 tegen DSS VR1 gefloten. Toen ik dat vertelde op mijn werk zeiden ze: “Vind jij dat nu leuk om te fluiten?” Voordat ik hier verder op in ga even kort iets over het ontstaan van vrouwenvoetbal in Nederland.

Het vrouwenvoetbal in Nederland is op clubniveau in 1955 gestart. Ik weet nog dat in Rheden een dameselftal werd opgestart en daarvan was mijn buurvrouw aanvoerster dus ik ging regelmatig kijken. De jaren voor 1955 was voetbal voor vrouwen officieel door de KNVB verboden en mochten voetbalverenigingen hun velden niet beschikbaar stellen voor vrouwenvoetbal! En pas sinds 1971 mogen vrouwen ook lid van de KNVB worden!

In januari 2007 werd de oprichting van de Eredivisie Vrouwen door de KNVB gepresenteerd. Verder werden de regels gaandeweg aangepast. Zo was in het begin donderdag de vaste speeldag, wat na 2011 vrijdag werd. Waar er in het begin nog afspraken gemaakt werden over de verdeling van de internationals, werd dat in 2011 losgelaten en kreeg elke club de mogelijkheid om een jeugdopleiding op te zetten. Met ingang van het seizoen 2015/16 is er opnieuw een Eredivisie Vrouwen. Daaronder komt de Topklasse, Hoofdklasse, Eerste Klasse, Tweede Klasse (A t/m H) enzovoort. Veel ontwikkelingen dus in relatief korte tijd!

Zo….nu mijn verhaal. Ik werd op de wedstrijddag keurig ontvangen. Gezellig praatje vooraf. Ze vertelden me ook dat een vorige scheidsrechter tijdens eerste helft had meegedeeld dat hij de kaarten in kleedkamer had laten liggen maar deze na de rust zou meenemen! Verder had de brave man 10 minuten eerder afgefloten omdat hij er wel klaar mee was! Onbegrijpelijk op dit niveau van Topklasse. Na het praatje omgekleed en de warming up gedaan. Ook beide teams deden een zeer uitgebreide warming up. Helemaal top!

Tijdens de wedstrijd geen schreeuwende trainers en speelsters. Af en toe een reactie maar alles binnen de perken. Heerlijke wedstrijd gefloten.

Waarom nu dit stukje? Het viel me op dat ik goed ontvangen werd, een leuk praatje had, een leuke wedstrijd met bijna geen gezeur en na afloop gezellig nakletsen. Voor mij dus ook een gezellige en heerlijke middag. En dat maak je als scheidsrechter niet zo vaak meer mee! Dus het antwoord op mijn beginvraag……Ja ik vind het heel leuk om vrouwenvoetbal te fluiten! Wat mij betreft geen enkel verschil in benadering. Het vrouwenvoetbal is zich enorm aan het ontwikkelen!

Hans Achterberg

Door Jeroen