NUL OVERTREDINGEN
“Hans, kun jij zaterdag om kwart voor tien bij ons fluiten? “ En omdat één van de teammanagers een vriendin van me is zeg ik zo af en toe ja. Toevallig had ik deze zaterdag geen andere wedstrijd dus helemaal top. Westervoort tegen Doetinchem. Een wedstrijd tussen twee enthousiaste G-teams. En wat zijn ze blij met een “echte” KNVB-scheidsrechter!
Omdat niet alle scheidsrechters bekend zijn met het G-voetbal wil ik er deze keer mijn column aan besteden. De teams, in dit geval met volwassenen, spelen 8 tegen 8 op een half veld met een pupillendoel en de wedstrijd duurt twee keer dertig minuten. Er spelen ongeveer 4.500 jeugd- en seniorenleden G-voetbal en de KNVB stimuleert amateurverenigingen om G-voetbal op te zetten en het de aandacht te geven die het verdient.
Bij aankomst op het complex meld ik me zoals gebruikelijk bij het wedstrijdsecretariaat en wordt hartelijk welkom geheten. Aardige mensen, leuk en gezellig praatje, kop koffie, koekje……ik ben anders gewend bij veel verenigingen dus helemaal top.
Als ik het veld oploop voor mijn warming-up krijg ik van een aantal spelers al een hartelijk welkom. Een aantal geeft hand en zegt dat ze het fijn vinden dat ik kom fluiten. Voelt toch heel bijzonder; ben dat niet gewend he?
Het G-voetbal is bedoeld voor voetballers (M/V) die door een verstandelijke en/of lichamelijke beperking niet meekunnen op regulier niveau. Het spelplezier staat voorop en voor de rest……gewoon volgens de regels fluiten. Zo hier en daar wel wat door de vingers zien bij een ingooi, maar…..lekker doorspelen. Ook wordt er niet aan buitenspel gedaan dus dat scheelt veel gezeur en een scheidsrechtersleven zonder assistenten gaat ook prima!
Het fluiten van een wedstrijd in een G-competitie vraagt in mijn ogen van een scheidsrechter wel een specifieke aanpak. Vooraf even met teammanagers bijpraten over wat mogelijk zou kunnen gebeuren. Vandaag bleken twee spelers mogelijk last te kunnen krijgen van epilepsie. Ik was dan ook blij dat ik geïnformeerd was want ik moest de wedstrijd inderdaad hiervoor een keer stoppen. Je moet als scheidsrechter in ieder geval affiniteit met de doelgroep hebben. Toch een net iets andere aanpak dan je gewend bent. Tijdens de wedstrijd leg ik al lopende en tijdens het spel nogal eens kort wat dingetjes uit. Dus ook wat dat betreft eigenlijk geen verschil met “reguliere” voetbal. Ook geef ik complimenten als er goed wordt overgespeeld of een prachtig doelpunt wordt gemaakt.
En wat ik voor het eerst meegemaakt heb….NUL OVERTREDINGEN!!! Na afloop komen bijna alle spelers me even de hand schudden en bedanken voor het goede fluiten. Volgens mij heeft iedereen een hele fijne en leuke wedstrijd gehad. Iedereen blij!
Ik hoop jullie met deze column in ieder geval een enthousiast gemaakt te hebben voor het G-voetbal. Meld je een keer bij een vereniging in de buurt en vraag of je een keer een wedstrijd mag fluiten. Een echte KNVB-scheids vinden ze altijd fijn en leuk. Iedereen blij!
Hans Achterberg