VROLIJKE FLUITER
Mijn wedstrijd van afgelopen zaterdag was “eruit gehaald” zoals we dat noemen. Eén van beide partijen kon geen representatief team op de been brengen. Jammer, want ik verheug me er altijd op om zaterdags te gaan fluiten. Ik heb daar veel plezier in en vind het fluiten een hele leuke hobby. Ik vind fluiten ontzettend leuk, maak me niet druk om promotie en degradatie en heb gekozen voor geen begeleiding dus kort samengevat….ik fluit echt voor mijn plezier! En of dat nu eerste elftallen derde of vierde klasse zijn of jeugd hoofdklasse of vrouwen topklasse…ik fluit ze allemaal met dezelfde lol.
Maar nu zat ik dus een beetje met mijn handen in het haar. Hoe moet ik mijn vrije zaterdag nu doorkomen? Ik ben begonnen met het schoonmaken van mijn fluit met schoonmaakazijn en een sopje. Was wel weer eens nodig na twee maanden. Wat een drab komt daar dan uit! Ik heb het mijn vrouw laten zien en die kreeg spontaan braakneigingen. Ze vroeg ook meteen of andere scheidsrechters iedere week hun fluit schoonmaken en ik kon haar niet geruststellen. Ik vrees dat er heel wat viespeuken onder ons zijn!
Toen mijn fluit weer schoon en droog was dacht ik: “Weet je wat; ik ga bij een wedstrijd van Laslo, ook lid van onze scheidsrechtersvereniging, kijken in Wageningen!” Zo gezegd zo gedaan. Voor de zekerheid toch maar mijn tas ingepakt en in de kofferbak gegooid. Je weet maar nooit! Heb daar al drie keer profijt gehad. Nou kun je natuurlijk denken dat ik dan hoop dat een scheidsrechter moet uitvallen, zou behoorlijk asociaal zijn, maar eigenlijk is dat ook wel zo!
En daar stond ik naar Laslo te kijken. Een tweede tegen een derde elftal en ik had het idee dat wanneer ik mijn voetbalschoenen aan zou doen ik als vijfenzestigplusser nog aardig mee zou kunnen komen. Zo’n wedstrijd dus! Om half een ging mijn telefoon….de weekenddienst. Ik brak mijn nek bijna om de telefoon aan te nemen. En ja hoor…..of ik snel naar Deventer kon rijden voor een jeugdwedstrijd onder de negentien. Natuurlijk zei ik ja vol enthousiasme nadat ik gevraagd had of ze daar na de wedstrijd voor de scheidsrechter ook zorgen voor een broodje gehaktbal met mayonaise. Dus snel op pad gegaan naar Deventer en een hele leuke, fijne wedstrijd gefloten. Moraal van het verhaal: maak regelmatig je fluit schoon, gooi altijd voor de zekerheid je tas in de kofferbak en als laatste……wees altijd een VROLIJKE FLUITER!
Hans Achterberg